unfinished verb.
- 1. place (something) where one cannot find it again [lose, mislay, misplace]
- 2. miss from one's possessions; lose sight of [lose]
- 3. fail to keep or to maintain; cease to have, either physically or in an abstract sense [lose]
- 4. fail to win [lose]
- 5. get lost, as without warning or explanation [disappear, vanish, go away]
- 6. become invisible or unnoticeable [vanish, disappear, go away]
- 7. get confused
Finished version: изгубити Verbal noun: губљење The meanings 'disappear' and 'get confused' require the reflexive particle се. |
Present Tense | Singular | Plural |
First Person | губим | губимо |
Second Person | губиш | губите |
Third Person | губи | губе |
Past Tense | Singular | Plural |
Masculine | губио | губили |
Feminine | губила | губиле |
Neuter | губило | губила |
Future Tense | Singular | Plural |
First Person | губићу | губићемо |
Second Person | губићеш | губићете |
Third Person | губиће | губиће |
Imperative | Singular | Plural |
First Person | | губимо! |
Second Person | губи! | губите! |
Imperfect Tense | Singular | Plural |
First Person | губах | губасмо |
Second Person | губаше | губасте |
Third Person | губаше | губаху |
Present Verbal Adverb | губећи | Past Verbal Adverb | губивши |
|